کافه حزب الله

سلام

هر چند پذیرفته ایم که در طول تاریخ "فیزیک و فیزیکدانان" مهجور مانده اند، آنقدر که طبق مدارک مستدل تا قرن هفدهم میلادی همه فیزیکدان بودند و اصلا" مهندس نداشتیم فلذا مهندسی از فیزیک مشتق شده،اما باشد،قبول!

"روز بزرگداشت خواجه نصیر الدین طوسی و روز مهندس بر تمام مهندسان کاردرست مبارک باشد انشا الله"

برای جامعه مهندسان باز خوانی بیانات حضرت آقا خالی از لطف نیست؛ ما مهندس نیستیم امّا به مثابه نصایح پدرانه خواندیم و استفاده کردیم :

" این که گفتم تولید علم،معنایش این نیست که علم دیگران را یاد بگیریم- آن را که باید یاد بگیریم و در این شکی نیست- معنایش این است که ما خط مرز دانش را بشکنیم، باز کنیم و آفاق جدیدی را فتح کنیم؛ البته این کار دشواری است. ما باید به فناوری جهشی دست پیدا کنیم؛ ما باید بتوانیم بر فناوری های موجود دنیا بیافزاییم ؛ ما باید بتوانیم اختراع صد در صد ایرانی را در بازارهای دنیا مطرح کنیم . البته در راهی که تا امروز آمده ایم، خیلی خوب آمدیم؛ در این شکی نیست.

اما، ما باید از ابتکارها استفاده کنیم؛ از نیازهای نو به نو استفاده کنیم؛ از مسایل جدیدی که امروز بوجود آمده- مثل مسایل زیست محیطی که آن روز مطرح نبود- استفاده کنیم؛ از مسأله صرفه جویی در انرژی و غیره باید استفاده کنیم؛ از وسایل و مصالح جدید که پیش آمده و آن وقت ها به کار نمی رفت، باید استفاده کنیم؛ این ها همه درست ؛ اما انگیزه و دقت و مبانی کار را نیز – که آن روزها هم ایرانی های قدیم و اجداد ما ملاحظه می کردند- ملاحظه کنیم؛ سهل انگاری نکنیم.

باید حقیقتاً مهندسان ناظر، مهندسان محاسب، مهندسان نقشه کش و مهندسانی که در بخش های مختلف مشغولند، همه باید خودشان را مسئول بدانند "

در کنار خطوط سیم پیام
خارج از ده، دو کاج، روییدند
سالیان دراز ، رهگذران
آن دو را چون دو دوست، می دیدند
روزی از روزهای پاییزی
زیر رگبار و تازیانه ی باد
یکی از کاج ها به خود لرزید
خم شد و روی دیگری افتاد
گفت: ای آشنا ببخش مرا
خوب در حال من تامّل کن
ریشه هایم ز خاک بیرون است
چند روزی مرا تحمل کن
کاج همسایه گفت با تندی
مردم آزار، از تو بیزارم
دور شو، دست از سرم بردار
من کجا طاقت تو را دارم
بینوا را سپس تکانی داد
یار بی رحم و بی محبت او
سیم ها پاره گشت و کاج افتاد
بر زمین نقش بست قامت او
مرکز ارتباط، دید آن روز
انتقال پیام، ممکن نیست
گشت عازم، گروه پی جویی
تا ببیند که عیب کار از چیست
سیم بانان پس از مرمت سیم
راه تکرار بر خطر بستند
یعنی آن کاج سنگ دل را نیز
با تبر، تکه تکه، بشکستند

شاعر: محمد جواد محبت