1-     شغل ما نباید مجبورمان کند که دروغ بگوییم، تظاهر و ریاکاری کنیم، از زدن حرف راست بترسیم.

2-     در محیط کار باید احساس اعتماد و اطمینان بالایی بین افراد وجود داشته باشد و مشورت به عنوان یک اصل پایه‌ای در همه امور و تصمیمات مهم مورد توجه قرار گیرد.

3-     شغل ما باید برنامه‌ای بلندمدت به سوی اهداف مشخص داشته باشد و چشم‌اندازی از پیشرفت و تعالی دائمی ارائه دهد.

4-     محیط کار باید از آدم‌هایی که به دنبال تفریح و وقت تلف کردن هستند، یا لااقل دنبال یادگیری و انجام بهینه کارها نیستند، خالی باشد. چرا که این افراد سایر کارمندان را نیز فاسد خواهند کرد.

نقدها به مصطفی:

1-     اینکه ما به خارج مهاجرت نکردیم فقط به خاطر کشور نیست، به خاطر حفظ خودمون و فرزندان آینده‌مون هم هست. اساسا به نظرم اگر فکر ما اینطور باشد که «خارج از ایران بهتر است، اما ما به خاطر اصلاح ایران فداکاری کرده ایم و اینجا مانده‌ایم» خیلی فکر غلطی است و آثار زیانباری دارد. ما اینجا مانده ایم تا اسیر فرهنگ نابودکننده و ضددینی دنیای مدرن نشویم.

2-     نقل قول از مصطفی: «نباید در شرایط هر روز خود تکرار شویم مگر در بندگی خدا»؟؟؟؟

در بندگی خدا هم اگر تکرار شویم، خیلی بدتر فسیل خواهیم شد. اگر این بندگی ما را هر روز به درجات بالاتر و فهم عمیق تر و لذت بیشتر نرساند، ما را به سبک خیلی از پیرمردهای بازنشسته‌ای که فقط به درد مردن می خوردند، فسیل خواهد کرد. خلاصه اینکه اتفاقا به نظر من در بندگی خدا ابدا نباید هر روز تکرار شویم!!!