سلام

 

چند بار خواستم چیزهایی بنویسم که غیر از یک بار منصرف شدم. آن یک بار هم پاک شد و چون ماشین تصادفی می شد و در هر حال وبلاگ نویس همیشه حوصله ی سابق رو نداره دیگه ننوشتم.

 

--------------------------------------------

 

فرصتی کوتاه در دستان ما

 

قدر رمضان را ندانستیم و رفت

 

این مفرد هم صبحدمی به ذهنم آمد، صبحدمی که خیلی زود دلم برای ماه رمضان تنگ شده بود.

 

-------------------------------------------

گاهی وقت ها می خواهم جایی را پیدا کنم که تا نفس دارم در آن بدوم، بدون اینکه از هستی ساقط شوم، پیدا نمی کنم.

سال تحصیلی جدید کم کم می آید و من جایی ندارم که به آن پناه ببرم. کسی هم به کافه ی کوچکم سر نمی زند من هم حال ندارم به قول مهدی ادیب بروم به وبلاگ اکبر و بگویم که با "شتک" تو کامبیز "آپم"!

جایی هم ندارم سر بزنم!

بادامچی هم که خیلی وقت است نمی نویسد، تلفن هم جواب نمی دهد!

------------------------------------------

در زندگی های ما گاهی شرایطی پیش می آید که به آن می گوئیم گرفتاری، این روزها برای خیلی از مردم گرفتاری پیش می آید دعا کنیم گرفتاری همه رفع شود.

----

یا حق

در مسجد امام صادق

میدان فلسطین

شب ِ 23 رمضان 89

شب ِ روز قدس

گرمای هوا و تشنگی ِ بعد از جوشن کبیر

مردی آب معدنی نستله می نوشد

چشم جانت به شب قدر چو بارانی شد

یک دعا بهر کویر دل ما هم بنما

--

التماس دعا داریم، با کلمه به کلمه ی جوشن کبیر

بعضی نکات و اجزای ریز آن قدر مهم هستند که بدون آن ها زندگی مشکلات جدی پیدا می کند! تا بلایی سرشان نیاید درک نمی شوند!

مثل در باک بنزین!

شاعر در همین زمینه می گوید:

در باکم تویی دسته ی ساکم تویی

توی این گشنگی خورد و خوراکم تویی

--

دعا کنید برای ما

حال و هوای نغمه ی قرآن گرفته ام

برای ما دعا کنید

دعا پدیده است عجیب

دعا زندگی را شیرین می کند

و زندگی شیرین برای بقا محتاج دعاست

دست کم نگیریم

دعا قضا را بر می گرداند هرچند محکم شده باشد

دعا کنید برای خودتان

و بخوانید پروردگار را تا اجابت کند شما را

و بعد از ظهور مولا

برای ما و حوائجمان دعا کنید

تا همه در این عصر بیداد امیدمان به داد پر رنگ شود

و "دعا" را گم نکنیم

تا گم نشویم

و "راه" را گم نکنیم